Yakışıklı erkek fahişemiz soğuk ve fırtınalı bir gecede iş için gittiği ve bir labirente benzeyen apartmanda sıkışıp kalır. Müşterisinden ayrıldıktan sonra her çıkışa yöneldiğinde yeni bir kapı ve insan karşısına çıkar ve bir türlü çıkışı bulamaz. Aslında bu apartman metaforunda erkek fahişemiz -ki belli bir adı yok haliyle her müşterisine farklı bir isim veriyor bu yüzden bu şekilde ifade ediyorum- kendi içinde ne aradığını ve yaptıklarının neye benzediğini görür. Apartman iç dünyasıdır ve içinde kaybolur.
Fahişemiz, erkek müşterilerinin ihtiyaç duyduğu her neyse/kimseymiş gibi davranıyor ve bu arada kendini de keşfediyor.
Filmin Türkçe altyazısı için tıklayın...
0 yorum:
Yorum Gönder